sanki birkac sakinlestirici

Herzamankinden farkli korkarak yazmaya basliyorum.Hersey ciddi hersey gercek aslinda.Sadece fazlasiyla sacma ve gereksiz.Sirali sirasiz devam etmekte.Herzamanki dogalligiyla icimde olan o.Ve beni herkez gibi kandiriyor yine.Hep ordalar dusuncelerim, duygularim oraya nasil sigiyorlar?
Kaynattigim corbam hayatim.Bu gecmeyen hastaligima birkac ilacim var.Birkac sakinlestirici bazende hic hissetmemem icin uyusturucular ayakta tutuyo beni.Tehlikeli bakislar arkasinda gecirdigim tam olarak sayamadigim ama cok az dedigimden fazla gunu unutmak.
Anlamadigim sorulara cevabimi veremeyecegim.Bilemiyecegimi bilerek kendime sormaya devam edip, kendimce cevaplar cozumler bulmak hic yardimci olmuyor.Kendimi engelleyememek cok kotu.
Inanmadiklarim bir tarafta cok buyuduler yaslanip öluyorlar, inandiklarim daha bebek ve onlardan nefret ediyorum.
Ve siyahin cekiciligi.Ruhsuzlugu ozgurlugu beni onun gibi icine cekip asik ediyor.Uc hafta sonra dudaklarimizin ilk defa birbirine deydigi andaki gibi bir mutluluk vermese bile ona da ona oldugum gibi asigim, bu askta siyah gibi sonsuzmu acaba?
Kaynayan siyahlik icinde bi isik ariyorum hicbiri yardim edemiyor bazilari disinda herkezin salak oldugunu dusunmek yanlismi, yine depresti o karanlik icimdeki los oda iki cift..Beyazligin tam karsisi birdahaki sefere kadar onu son gordugum yer..